Transgenderwet is onnodig, juridisch onvoldoende onderbouwd en schadelijk

Marijke Naezer, Renée Römkens, Toine Lagro-Janssen en Iva Bicanic schreven op 15 april 2024 in de Volkskrant een opiniestuk met de volgende inhoud: tegenstanders van de Transgenderwet baseren hun kritiek op drie mythen die alle te maken hebben met seksueel geweld. Dat is een enorme versmalling van de brede golf van protest en het aangrijpingspunt daarvan.

De Transgenderwet maakt het immers mogelijk dat iedereen zich zonder enige toetsing officieel kan ‘veranderen’ in de andere sekse. Dat is een legale fictie: we doen administratief alsof een vrouw een man of een man een vrouw wordt. Dat is al mogelijk en zou nu nog gemakkelijker worden.

Het wetsvoorstel gaat over het aanpassen van de administratie van feitelijke zaken (BasisRegistratie Personen) aan een geloof in een ‘gender’ dat afwijkt van de sekse, omdat transpersonen dat een ‘erkenning’ vinden. En impliciet over het opeisen van toegang tot vrouwenvoorzieningen door mannen (andersom komt nauwelijks voor cq levert geen problemen op). Mijn standpunt is dat dit wetsvoorstel onnodig, onvoldoende onderbouwd en schadelijk voor vrouwen en meisjes is en dat angst voor toename van seksueel geweld geen hoofdthema is hierbij.

De kritiek richt zich vooral op het gebrek aan juridische noodzaak en op het opheffen van ‘vrouw’ als betekenisvol begrip in wet- en regelgeving, óók bij maatregelen voor de veiligheid en bescherming van vrouwen in zorg, detentie en competitie (vrouwenprijzen in sport, kunsten, zakenleven).

Gebrek aan juridische noodzaak

Alle transgenders hèbben immers al alle gebruikelijke burgerrechten! Ze kunnen zich kleden zoals zij willen, relaties hebben met wie zijn willen, trouwen, kinderen krijgen. Dit gaat alleen over iets wat zij extra opeisen: erkenning door de overheid. Die erkenning hebben andere gelovigen (in bijvoorbeeld wereldvrede, het WEF-complot, de platte aarde) niet– terecht. De overheid is er immers niet om gevoelde en wisselende identiteiten te bevestigen maar om zoveel mogelijk zaken zo goed mogelijk voor zoveel mogelijk burgers te regelen.

Het opheffen van de juridische categorie ‘vrouw’ v

Het opheffen van de juridische categorie ‘vrouw’ voor àlle wet- en regelgeving is totaal niet onderzocht. De slordige wetsvoorbereiding was puur gericht op transgenders en ambtenaren burgerlijke stand. Van der Brink en Tigchelaar van de Universiteit Utrecht die adviseren over alle wetten op dit terrein onderbouwen het veelal op dezelfde wijze: het is zo fijn voor de (minieme) groep transgenders. Niet alleen zijn gevolgen voor vrouwen en meisjes in het geheel niet in kaart gebracht, ook is niet gekeken naar ervaringen met misbruik van soortgelijke wetten in het buitenland, zoals de Spaanse Ley Trans of Canada, Australië en Nieuw-Zeeland.

Autogynefilie niet in beeld

Bekend is dat ca 3-5% van de mannen een erotische opwinding ervaart bij het aantrekken van vrouwenkleding en zéker bij het als vrouw worden gezien door de buitenwereld: autogynefilie. Zij maken misbruik van de wet als die wordt ingevoerd. Het woord autogynefilie valt echter niet in de voorbereiding: niet in beeld gebracht. Bekend is ook dat de huidige groep mannen die zich als vrouw presenteren in tenminste meer dan 70% van de gevallen beschikken over alle primaire en secondaire mannelijke geslachtskenmerken en daarmee zoals alle onbekende mannen een mogelijk fysiek gevaar vormen. Het blijft onbesproken. Het feitelijk opheffen van de seksescheiding leidt tot ongewenste en gevaarlijke situaties voor vrouwen. Ik geef enkele voorbeelden:

1. Sport: mannen verdringen vrouwen van de erepodia in vrouwencompetities. Niet alleen Noa-Lynn en Lia Thomas (VS), maar ook in teamsporten. Het Iraanse vrouwenvoetbalteam speelt nu met 8 mannen. Dit is niet alleen oneerlijk, maar in bepaalde sporten ook fysiek heel gevaarlijk. Je sport nu eenmaal niet met je identiteit maar met je lichaam. Eigenlijke winnaars zijn te vinden op shewon
   

2. Gevangenis: UN-afspraak: vrouwen hebben recht op een omgeving met seksegenoten. Dit wordt breed misbruikt zo gauw een wet dat toelaat. In New Jersey bezwangerde een man twee vrouwen in de vrouwengevangenis [vi]. Isla Bryson is een Schotse verkrachter die in transitie ging, in de vrouwengevangenis zat, visitatie door vrouwen eiste en vrouwen lastigviel. In Schotland bleek de helft van de ‘transvrouwen’ in transitie te gaan ná de veroordeling; een derde pleegde ooit seksuele misdrijven. Na volledige transitie houden mannen een mannelijk crimineel patroon. Ook in Nederland zitten tenminste twee mannen in de vrouwengevangenis ter Peel ondanks art. 11 van de Penitentiaire beginselenwet .
   

3. Vrouwenvoorzieningen, vrouwenregelingen: alle vrouwenvoorzieningen zoals vrouwenuurtjes, vrouwenwc’s, vrouwenprijzen, vrouwendisputen en -dispuutshuizen kunnen na wijziging eenvoudig worden geclaimd door mannen. De Londense parttime transgender bankier ontving een prijs voor zakenvrouwen; de scherende man in de vrouwenkleedkamer die agressief werd; de Wi spa. Het binnendringen van mannen leidt net als bij (top)sport veelal tot een zelfselectie van vrouwen: ze komen gewoon niet meer naar het vrouwenzwemuur of de vrouwenhammam. Indirecte exclusie.

4. Zorg: Mag een fysiek afhankelijke persoon verzorging van een seksegenoot eisen? Als vrouw ingeschreven mannen deden in Engeland hun uiterste best om intieme zorg aan vrouwen te verlenen. En hoe zit het bijvoorbeeld met uitstrijkjes?

5. Databestanden: Onderzoek waarbij sekse een rol speelt, bijvoorbeeld naar misdaad, economische positie, ouderschap, sociale relaties waarbij gebruik wordt gemaakt van overheidsbestanden, wordt onbetrouwbaar (CBS). Dit is geen uitputtende opsomming. Voor meer voorbeelden kijk op voorzij.

Dan de drie mythen waar Naezer, Römkens, Lagro-Janssen en Bicanic aan refereerden en die betrekking hebben op seksueel geweld: onbetwist en voor sommigen onder hen al 40 jaar hun expertise.

1. Tegenstanders zouden uitgaan van het idee dat seksueel geweld veelal door onbekenden wordt gepleegd.

ONWAAR

In 2022 werden ca 10.000 seksuele misdrijven gemeld bij de politie. Inderdaad worden de meeste seksuele misdrijven door bekenden gepleegd. Uitgaande van 15-20% misdrijven door niet-bekende daders gaat het om 1500 tot 2000 zaken. Laten we het déze mannen niet makkelijker maken: geen enkele man in vrouwenruimten. “Good men stay out so bad men stand out”. Vrouwen reageren in een kwetsbare situatie met een automatische stressrespons op een onbekende man die immers potentieel gevaarlijk is (evolutionair; de fight-flight-freeze reactie; amygdala, adrenaline, noradrenaline, cortisol). Ze steken er ’s avonds de straat voor over om een mogelijk vervelende interactie te vermijden. De stressreactie is versterkt bij slachtoffers van geweldsmisdaden waaronder seksueel geweld; dit maakt 22% van de jonge vrouwen ooit mee. Alle vrouwen dienen zoveel mogelijk gevrijwaard te blijven van onbekende mannen in ruimten waar zij kwetsbaar zijn. Vandaar seksespecifieke voorzieningen als logische en effectieve beschermingsmaatregel.

2. Tegenstanders zouden veronderstellen dat alleen vrouwen slachtoffer worden van seksueel geweld.

ONWAAR; IRRELEVANT

Ook jongens of mannen worden soms slachtoffer van seksueel geweld door jongens / mannen. Dat heeft echter niets te maken met het afbreken van seksespecifieke voorzieningen en is hier irrelevant.

3. Tegenstanders van de wet zouden uitgaan van het idee dat als vrouw identificerende mannen een gevaar vormen voor vrouwen.

DEELS ONWAAR; DEELS WAAR

De tegenstanders van de wet verzetten zich voornamelijk tegen het de facto opheffen van het begrip ‘vrouw’ in alle wetgeving. Ze maken zich zorgen over mogelijk misbruik door àlle mannen, inclusief transgenders. De laatsten zijn vaker uit op validatie (selfies) en bevrediging van hun autogynefilie, anderen vaker op ander seksueel misbruik, intimidatie of stalking.

Transgenderspecifieke overlast is er wel degelijk. Stichting Albeda geeft samen met Zadkine mbo-onderwijs en kreeg een tik op de vingers van het College voor de Mensenrechten. Een als vrouw identificerende man die een sekseneutrale voorziening weigerde en per sé naar de vrouwenwc wilde moest dat gewoon kunnen doen, “als vrouw” (sic). Je kunt je van alles afvragen bij zijn motivatie. Op social media plaatsen sommige mannen triomfantelijke selfies als bewijs van hun binnendringen in vrouwenruimten, om maar te zwijgen van Reddit waar ervaringen rond het luisteren naar plassende vrouwen, het maken van filmpjes en het stelen van (gebruikte) menstruatieproducten uitgewisseld.

Kortom: Het belangrijkste argument tégen de zelfidentificatie die de Genderwet mogelijk maakt is dat elke man zich dan 'vrouw’ kan noemen en het begrip daarmee zinloos wordt in àlle wetten.

Preventie van seksueel geweld vormt slechts een onderdeel van dat argument. Transgenders hebben eigen manieren van inbreuk maken en overlast veroorzaken in vrouwenruimten.

In Nieuw-Zeeland en Schotland zijn transgenders wettelijk beschermd tegen discriminatie - maar vrouwen niet meer. Dàt is pas het kind met het badwater weggooien!

Tot slot

Transgenders hebben vaak te maken met homoseksualiteit, al dan niet onderdrukt. Ze zijn vaak neurodivergent, met name autististisch. Ze hebben relatief vaak met trauma, seksueel geweld of huiselijk geweld te maken gehad. Ze verdienen goede zorg, vooral psychologisch, evenals anderen met irreële beelden over hun lichaam zoals anorexiapatiënten of apotemnofilie. Acceptatie van hun lichaam en van hun eventuele homoseksualiteit en/ of neurodivergentie is cruciaal. Meegaan in hun irreële assumptie van een verkeerd lichaam hoort daar zeker niet als eerste toe; zie het Cass-report.

Dr. Marieke den Ouden
Medisch biologe
Sociaal- en organisatiepsychologe
Rechtbankmediator