DEEL 2 - TIEN TIPS VOOR HET WERKEN MET "TRANSSTUDENTEN"
Toen ik onlangs de Tien Tips van Sam Hope voor het werken met "trans-studenten" onder ogen kreeg, was ik diep geschokt. Het leek mij dat alles wat een therapeut wordt geleerd in een gerenommeerde opleiding was opgegeven ten gunste van een ideologisch gedreven benadering, met maar één richting en resultaat voor ogen: transitie, aldus integratieve counsellor Lucy Beney.
We zouden nooit “bevestigen” dat iemand die aan anorexia lijdt zwaarlijvig is, en ermee instemmen dat die persoon laxeermiddelen en een hongerdieet voorgeschreven moet krijgen. We zouden nooit het duistere wereldbeeld “bevestigen” van iemand die aan zelfbeschadiging doet en het kopen van scheermesjes faciliteren. En toch, als een verontruste en verwarde jongere naar ons toekomt en verklaart dat hij of zij gelooft dat hij of zij van het andere geslacht is, of “non-binair”, dan worden wij uitgenodigd om dit te “bevestigen” - om hun wereldbeeld te accepteren en hen mogelijk de weg op te sturen naar de meest radicale conversietherapie die je je maar kunt voorstellen, die leidt tot het operatief verwijderen van gezonde lichaamsdelen en een leven op krachtige drugs om de schijn op te houden.
In onderstaande '10 tips' vindt u eerst onze Richtlijnen weergeveven, de Sam Hope Richtlijnen vindt u daaronder. Mijn tips zijn gebaseerd op de ervaring van het werken met veel genderverwarde tieners, waarvan de overgrote meerderheid meisjes waren die zich als jongen wilden “identificeren”.
10 tips voor het werken met transjongeren
Thoughtful Therapists versus Sam Hope
Richtlijnen Thoughtful Therapists
1. Onderwijs, onderwijs, onderwijs
Sluit mensen uit activistische groepen uit van het geven van trainingen. Behandel transidentificatie op dezelfde manier als elke andere mentale/emotionele gezondheidskwestie. Gevoelens zijn geen feiten. Het beschermen van leerlingen tegen sociale besmetting en tegen ideologische en seksuele uitbuiting is de primaire plicht van al het personeel.
2. Vier menselijke diversiteit
Maak alle medewerkers en leerlingen duidelijk dat het menselijke geslacht binair is en niet veranderd kan worden. Maak je sterk voor de belangrijke en waardevolle verschillen tussen ons als mensen en maak duidelijk dat er evenveel manieren zijn om man of vrouw te zijn als er mannen en vrouwen zijn. Kijk naar de verschillende manieren waarop mensen in diverse culturen leven.
3. De waarde van aparte ruimtes.
Waardigheid en privacy zijn belangrijk voor zowel meisjes als jongens, vooral in de puberteit. Gevoelens hebben geen voorrang op biologie en alle studenten moeten gebruik maken van de faciliteiten die beschikbaar zijn voor hun biologische sekse. Alle leerlingen, hoe ze zich ook presenteren, moeten met respect worden behandeld in de aan hen toegewezen ruimtes voor meisjes van hetzelfde geslacht - en in de gemeenschap als geheel.
4. Taal is belangrijk
Taal is belangrijk; nauwkeurigheid is belangrijk en de waarheid is belangrijk. Taal mag nooit worden gemanipuleerd om te misleiden of feiten te verdraaien in een schoolomgeving. Leerlingen moeten leren respectvol met anderen om te gaan, maar mogen nooit gestraft worden voor het spreken van de waarheid. Voornaamwoorden moeten worden gebruikt in overeenstemming met het biologische geslacht - “sociale transitie is geen neutrale handeling”.
5. Transparantie is het beste beleid
Maak transstudenten duidelijk dat het personeel ten behoeve van minderjarigen, veiligheidskwesties moet onthullen aan ander personeel en ouders. Geloven dat je van het andere geslacht bent en als zodanig willen leven is een duidelijke indicatie van een veiligheidskwestie, net zoals geheimhouding tussen een personeelslid en een leerling dat kan zijn. Moedig leerlingen aan om hun naam “eigen” te maken.
6. De waarheid doet ertoe
Registratie van accurate gegevens is belangrijk. De geboortenamen en het geslacht van leerlingen moeten nauwkeurig worden geregistreerd. Leerlingen moeten begrijpen dat hun naam niet “dood” kan worden verklaard alleen omdat ze dat zouden willen. Je geslacht kan niet worden veranderd, hoe we hoe we ons ook “presenteren”.
7. Bescherming is een topprioriteit
Het vermeende verhoogde zelfmoordrisico onder transkinderen wordt gebruikt om ouders te manipuleren zodat ze “affirmatie”, medicatie en operaties voor gezonde jongeren accepteren. Dit moet worden aangevochten. Veel van deze jongeren hebben meer zelfmoordgedachten omdat ze emotioneel gestrest zijn, waarvan het zich voordoen als trans een symptoom is. De focus moet liggen op de emotionele nood van het kind en uitgebreid onderzoek naar onderliggende problemen.
8. Vragen stellen is niet transfoob
Debatten over transkwesties moeten respectvol, maar open en veelomvattend zijn. Het in twijfel trekken van de transidentiteit wist het bestaan van de persoon niet uit.
9. Onderzoek identiteit in de breedste zin van het woord
Accepteer dat er iets ernstig mis is in het leven van de jongere, waardoor hij zijn gezonde lichaam heeft afgewezen. Gebruik elke kans om identiteit in de breedste zin van het woord te verkennen - sekse is een belangrijk maar ook een klein onderdeel van onze totale identiteit.
10. Kinderbescherming
Erken dat je identificeren als trans en een medische/chirurgische route willen volgen om cosmetisch en oppervlakkig een lid van het andere geslacht te worden, gepaard gaat met risico's en gezondheidsproblemen op de lange termijn. Geslachtsveranderende hormonen leiden tot chemische castratie bij jongens; “topchirurgie” is een bilaterale borstamputatie; en bottom chirurgie is genitale verminking, of het nu om een vrouw of een man gaat.
Richtlijnen Sam Hope
1. Onderwijs, onderwijs, onderwijs
Training voor al het personeel (omdat je niet alle transstudenten kent) en bestuurders, door trans-geleide organisaties. Over genderdiversiteit wordt deskundig en niet-pathologiserend gesproken in lessen zoals PSHE, psychologie en sociologie. Transpersonen zichtbaar - op posters, in het lesprogramma, boeken in de bibliotheek.
2. Vier transpersonen en genderdiversiteit
Niet tolereren, maar vieren! Maak je sterk voor alles wat genderstereotypen uitdaagt en vergeet niet om over de transgemeenschap te praten tijdens de LGBT-geschiedenismaand. Deel woorden en beelden over hoe gender en genderdiversiteit verschillend worden uitgedrukt in verschillende culturen over de hele wereld.
3. Verminder seksesegregatie.
Bij sport, toiletten, kledingvoorschriften en rollen zijn er vaak manieren om de traditionele manier van doen te omzeilen. Wacht niet tot er een trans- of niet-binaire student opduikt voordat je die veranderingen aanbrengt, want iedereen zal er baat bij hebben en het zal seksisme ondermijnen. Sta transstudenten toe om faciliteiten te gebruiken voor hun geïdentificeerde geslacht.
4. Wees je bewust van het verhaal dat je taal vertelt.
Wees je bewust van de diversiteit aan taal, verhalen en ervaringen binnen de transgemeenschap. Leer welke taal transpersonen kwetst of niet goed beschrijft. Genderneutraal taalgebruik is een must; zoek alternatieven voor uitdrukkingen als “jongens en meisjes”. Ga niet uit van het geslacht van de persoon/groep die je aanspreekt.
5. 'Out' transpersonen niet
Wees duidelijk tegen een transstudent over wat ze precies willen delen en met wie. Denk na over manieren waarop ze per ongeluk kunnen worden ge-out - bijvoorbeeld in brieven naar huis. Zorg ervoor dat historische naamsveranderingen en andere details niet opnieuw opduiken om studenten in transitie te ontmaskeren. Wees op de hoogte van je plichten volgens de wet op gelijkheid en gegevensbescherming.
6. Gebruik inclusieve administratiesystemen
Gebruik richtlijnen voor beste praktijken voor controleformulieren en waar naar het geslacht moet worden gevraagd. Als een leerling zijn naam nog niet wettelijk kan veranderen, zorg er dan voor dat zijn “bekende” naam wordt gebruikt. Een schriftelijke verklaring is een wettelijk document - accepteer het. Waarschuw studenten voor mogelijke problemen met examens en certificaten - denk vooruit en stel protocollen op.
7. Denk opnieuw over bescherming
Richt je op het bekende veiligheidsrisico (hoog risico op misbruik en zelfmoord voor de transpersoon, vanwege sociaal isolement en stigmatisering) in plaats van op het ingebeelde risico (een transpersoon die op de een of andere manier zijn sociale marginalisatie overwint en zo de macht krijgt om andere studenten iets aan te doen). Collegiale ondersteuning en inclusie zijn essentieel.
8. Nultolerantie voor misgendering en transfobie
Zet een voortdurende toon van acceptatie en inclusie van transpersonen, zelfs als transleerlingen niet zichtbaar zijn. Reageer snel op transfobie, laat het niet op je zitten. Corrigeer actief verkeerde benamingen of verkeerde genders - als jij het bent, bied dan je excuses aan en ga snel verder. Maak er geen groot probleem van.
9. Gebruik een persoonsgerichte benadering
Transpersonen zijn de experts over hun eigen leven en hun verhalen zijn divers. Luister. Neem de tijd om uit te zoeken wat voor de transpersoon veilig en comfortabel aanvoelt. Maak geen veronderstellingen en neem niet aan dat je het beter weet.
10. Geen gatekeeping
Laat de transpersoon gewoon leven zoals hij of zij wil leven en zorg zo snel mogelijk voor de nodige verwijzingen. Tenzij je een hooggekwalificeerd expert bent op het gebied van transpersonen, is het waarschijnlijk het beste om geen eigen oordeel over hen te vellen of te proberen tussenbeide te komen in het proces dat ze ondergaan.
Conclusie
Kinderen zijn niet in de positie om zulke ingrijpende beslissingen te nemen. Als volwassenen is het onze plicht om hen te beschermen tegen zichzelf en degenen die hen kwaad willen doen. Alleen omdat iemand het gevoel heeft dat hij “trans” is, maakt dat hem nog geen expert op het gebied van geestelijke gezondheid.
Tot afgelopen zomer werkte ik op een grote middelbare school en ontmoette ik een aantal leerlingen die zich “trans” noemden. Het waren bijna allemaal meisjes die niet zozeer een man wilden zijn, maar eerder geen vrouw wilden zijn. Velen waren getuige geweest van geweld, tegen zichzelf of tegen anderen, en hadden geconcludeerd dat vrouwen zwak zijn. Anderen waren blootgesteld aan pornografie, of de pornografisch beïnvloede verlangens van jonge mannen, en hadden besloten dat als vrouw zijn betekent dat je de passieve ontvanger van seksueel geweld moet zijn, dat iets is wat je niet wilt zijn. Sommigen voelden zich aangetrokken tot hetzelfde geslacht en dachten dus dat ze van het andere geslacht “moesten” zijn, en sommigen wilden helemaal weg uit deze sterk geseksualiseerde wereld. De verraderlijke invloed van sociale media was overduidelijk.
Overweldigend was dat al deze studenten zich “anders” voelden en gevangen zaten tussen de zeer nauwe lijnen van stereotype mannelijk en vrouwelijk gedrag, die helaas de laatste jaren met kracht opnieuw lijken te zijn ingevoerd onder tieners.
Door Lucy Beney
Dit is deel 2 van het artikel Challenging the Myths on how to Work Therapeutically with Gender-Questioning Children and Young People door Peter Jenkins en Lucy Beney, dat feb. 2024 verscheen in Critical Therapy Antidote
Lucy Beney is een integratieve counsellor met een bijzondere interesse in het welzijn van kinderen, jongeren en gezinnen. Ze is lid van het Britse BACP en facilitator van het Tuning into Teens opvoedingsprogramma. Ze is een voormalig journalist en public affairs onderzoeker, en is momenteel lid van Thoughtful Therapists.