Eind 2024 publiceerden medewerkers van het Kennis- en Zorgcentrum voor Genderdysforie (KZcG) een opzienbarend artikel in het vakblad BMC Medical Ethics.
De auteurs stellen dat medische transgenderzorg (GAMT) vaak leidt tot verbetering van het psychisch en lichamelijk welbevinden van patiënten. Ze erkennen echter ook dat dit niet voor alle patiënten geldt en dat genderdysforie vaak samengaat met complexe bijkomende problemen waarbij transitie niet altijd een effectieve oplossing biedt.
Hoewel deze inzichten wijzen op de noodzaak van zorgvuldige afweging en maatwerk in de behandeling, trekken de auteurs een opmerkelijke conclusie. Ze gebruiken de gevallen waarbij medische genderzorg niet tot positieve resultaten leidt als argument om het hele concept van behandeleffectiviteit ter discussie te stellen. Deze redenering vormt de basis voor een fundamentele verschuiving in hun visie op transgenderzorg.
In plaats van deze complexiteit te vertalen naar een zorgvuldiger behandelprotocol, stellen zij een radicale herziening voor in de beoordeling van behandeleffectiviteit. Het meten van vermindering van lijdensdruk wordt door hen gezien als een vorm van transnegativiteit die transgender identiteiten zou problematiseren. In plaats daarvan pleiten zij voor het vergroten van de patiëntautonomie, waarbij de behandelaar niet langer als “poortwachter” optreedt.
lees het artikel hier